Η Ιερά Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου με χα­ρά παρουσιάζει το Ημερολόγιο τσέπης της τοπικής μας Εκ­κλη­σίας που είναι αφιερωμένο στον μακαριστό Μητροπολίτη κυ­ρό Προκόπιο, ο οποίος για 43 χρόνια υπήρξε «ακούραστος πνευματικός πατέρας και Επίσκοπος του τόπου μας. Εκοπίασε και προσέφερε την ζωή του και όλο του τον εαυτό για την αγάπη του Χριστού και την αγία μας Εκκλησία, αλλά και για τους ευ­λο­γημένους χριστιανούς και τον λαό της περιοχής μας», όπως α­να­φέρει χαρακτηριστικά στον χαιρετισμό του και ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Στέφανος.

Ὀλοι μας με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη τον ενθυμούμεθα και διατηρούμε ζωντανή την μνήμη του, και μέσα από την παρούσα έκδοση του Ημερολογίου μας αισθανόμεθα την μεγάλη προσφορά και διακονία του.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΝ ΑΥΤΟΥ

(18-11-2017- Ι.Κ.Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ)

Μακαριώτατε, Πάτερ καὶ Δέσποτα, Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος και
Σεπτὲ Προκαθήμενε καὶ Πρόεδρε τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 

Κύριε μοι, κύριε ΙΕΡΩΝΥΜΕ, 

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Θεσσαλονίκης Κύριε μοι, Κύριε ΑΝΘΙΜΕ, Ἐκπρόσωπε τῆς Α.Θ. Παναγιότητος, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ῥώμης καὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, 

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Τριπόλεως καὶ πάσης Λιβύης κ. ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΕ, ἐκπρόσωπε τῆς Α.Θ. Μακαριότητος τοῦ Πάπα καὶ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ, 

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Ξάνθης καὶ Περιθεωρίου κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ, τοποτηρητὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου, 

Σεβασμιώτατοι & Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, 

Τίμιο Πρεσβυτέριο, Χριστοῦ Διακονία, Ὁσιολογιώτατοι Μοναχοὶ & Μοναχαί, 

Ἀξιότιμοι κύριοι Ὑπουργοί, Κύριοι Βουλευταί, Κύριοι Περιφερειάρχαι, Κύριε  Ἀντιπεριφερειάρχα, Κυρία Δήμαρχε, Κύριοι Δήμαρχοι, Κύριοι Πρόεδροι τῶν Δημοτικῶν Συμβουλίων, Στρατηγοί τοῦ Στρατοῦ, τῆς Ἀστυνομίας, τῆς Πυροσβεστικῆς, Κύριε Λιμενάρχα, Κύριοι Δικαστικοί, Κύριοι Ἐκπαιδευτικοί, Κύριοι Πρόεδροι τῶν τοπικῶν Φορέων καὶ Ὀργανώσεων, Ἄρχοντες καὶ Ἀρχόμενοι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου, 

Λαὲ τοῦ Θεοῦ ἠγαπημένε, νέοι καὶ νέες καὶ ἀγαπημένα μας παιδιά, τῆς εὐλογημένης τοπικῆς μας Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, 

«Καὶ ἀπεστάλη πρός με ἓν τῶν σεραφὶμ, καὶ ἐν τῇ χειρὶ εἶχεν ἄνθρακα, ὃν τῇ λαβίδι ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἥψατο τοῦ στόματός μου καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ἥψατο τοῦτο τῶν χειλέων σου καὶ ἀφελεῖ τὰς ἀνομίας σου καὶ τὰς ἁμαρτίας σου περικαθαριεῖ»1. 

Τὸ ἄκτιστο Φῶς τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖο πλούσια καὶ χαρισματικὰ προσφέρεται ὡς δωρεὰ ἐκ τοῦ ἐπουρανίου Θυσιαστηρίου τῆς δόξης αὐτοῦ πρὸς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μακαρίως ἠγάπησαν τὸν Θεόν, ἐμφανίσθηκε κατὰ τρόπο μεγαλοδύναμο καὶ ἐξηφάνισε τὴν ἀνομία καὶ συνεχώρησε τότε τὴν ἁμαρτία τοῦ μεγάλου, ἐνδόξου καὶ ἁγίου Προφήτου Ἡσαΐου, καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὸν ἀνέδειξε χαρισματικὰ καὶ ἁγιασμένα ἀρχηγὸ καὶ διδάσκαλο, προφήτη καὶ ὁδηγὸ τοῦ λαοῦ του, ἑνὸς λαοῦ «πορευομένου τότε μὲ χείλη ἀκάθαρτα καὶ μέσα στὸ σκότος, καὶ κατοικοῦντος στὴ χώρα καὶ στὴ σκιὰ τοῦ θανάτου»2. 

Αὐτὰ τὰ συγκλονιστικὰ λόγια τῆς ἁγίας Γραφῆς ἐλέγχουν τὴν συνείδησή μου, αὐτὴ τὴν ὥρα ποὺ εὑρίσκομαι ἐνώπιόν σας, διότι προφανῶς ἡ ἀνθρωπίνη ἀδυναμία μου καὶ ἡ ὅλη ἀναξιότητά μου προσκρούει στὸ μέγεθος τῆς ἀπείρου ἁγιότητος τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀπείρου εὐσπλαγχνίας του καὶ τῆς ἀγάπης του, ἀλλὰ καὶ στὸ εὐλογημένο ἔλεός του, τὸ ὁποῖο διὰ τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας, καὶ μέσῳ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπὸ τὴν ἀγαθὴ καὶ σοφὴ προεδρία Σας, Μακαριώτατε, Πάτερ καὶ Δέσποτα, μὲ ἀνέδειξε Ἐπίσκοπο καὶ Μητροπολίτη τῆς ἐνδόξου ταύτης ἀποστολικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τῶν Φιλίππων, τῆς Νεαπόλεως καὶ τῆς Θασου, τῆς πρώτης Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας στὴν Ἑλληνικωτάτη Μακεδονία μας, στὴν Ἑλλάδα μας, καὶ στὸ εὐρωπαϊκὸ ἔδαφος. 

Οἰ ἰδικοί μου, λοιπόν ἀδύναμοι καὶ ἐλλιπεῖς λόγοι, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν ταπεινότητά μου, δὲν εἶναι δυνατοὶ καὶ ἱκανοὶ γιὰ νὰ συμπεριλάβουν τὸ μέγεθος, τὸ πνευματικὸ πλῆθος, καὶ τὴν τεραστία ποιμαντικὴ εὐθύνη, ποὺ σήμερα ἀναλαμβάνω ἐνώπιόν Σας ὡς Ἐπίσκοπος καὶ Ποιμενάρχης τῆς ἡγιασμένης τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Ἴσως ὅμως μποροῦν νὰ ἐκφράσουν καὶ νὰ παρουσιάσουν πρῶτα σὲ ἐμένα καὶ μετὰ σὲ ὅλους σᾶς τὴν μεγάλη εὐλογία, τὴν ὁποία μᾶς ἐχάρισε ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μὲ τὴν ἄκτιστη Χάρη καὶ τὴν Κοινωνία τοῦ ἁγίου Πνεύματος γιὰ νὰ ὁδηγηθοῦμε ὅλοι, ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες Χριστιανοί, στὴν ἁγιότητα, στὴν προσευχή, στὴν μετάνοια, στὴν συμμετοχή μας στὰ ἡγιασμένα Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα γιὰ τὴν διόρθωση τῆς πληγωμένης ζωῆς μας, στὴν ἑνότητα καὶ συναντίληψη, στὴν ταπείνωση, στὴν χριστιανικὴ ἀλληλεγγύη, στὴν ἀλληλοβοήθεια, στὴν συμπαράσταση πρὸς τὸν πάσχοντα ἀσθενῆ καὶ ἀδικούμενο ἀδελφό μας, στὴν στήριξη τοῦ γήρατος, τῆς οἰκογενείας, τῆς φιλίας, τῆς νεότητος ποὺ πάλλεται ἀπὸ τὴν ἀγωνία γιὰ τὸ μέλλον καὶ τὴν ζωή. 

Μέσα σὲ ἔνα σύγχρονο κόσμο ποὺ βασανίζεται ἀπὸ τὴν μοναξιά, τὴν ἀνασφάλεια καὶ τὴν ἀναζήτηση τῆς ἐλευθερίας, τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς εἰρήνης ἀπὸ κάθε ἄνθρωπο, ἐπαναλαμβάνω καὶ ἐγώ, μὲ μεγάλη μου χαρὰ τὰ λόγια ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς προγόνους μας Φιλιππησίους : «Εὐχαριστῶ τὸν Θεό μου κάθε φορὰ ποὺ σᾶς ἐνθυμοῦμαι. πάντοτε, σὲ κάθε προσευχή μου, μὲ χαρὰ προσεύχομαι γιὰ ὅλους σᾶς καὶ εὐχαριστῶ τὸν Θεὸ γιὰ τὴν συμμετοχή σας στὸ εὐαγγέλιο ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα ἕως σήμερα. Ἔχω τὴν πεποίθηση ὅτι ὁ Θεὸς ποὺ ἄρχισε αὐτὸ τὸ ἀγαθὸ ἔργο σὲ σᾶς, θὰ τὸ ὁλοκληρώσῃ ἕως τὴν ἡμέρα τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτὴ ἡ σκέψη μου γιὰ ὅλους σᾶς εἶναι δικαιολογημένη, ἀφοῦ σᾶς ἔχω μέσα στὴν καρδιά μου. Γιατὶ ὅλοι σεῖς μετέχετε στὴ χάρη ποὺ μοῦ ἐδόθηκε, τόσο τώρα ποὺ εἶμαι φυλακισμένος, ὅσο καὶ ὅταν ἐλεύθερος μὲ τὸ κήρυγμά μου ὑπερασπίζομαι καὶ βεβαιώνω τὴν ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου. Μάρτυρας μου εἶναι ὁ Θεὸς γιὰ τὸ πόσο σᾶς λαχταρῶ ὅλους σᾶς μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ προσευχή μου εἶναι αὐτὴ : Νὰ μεγαλώνει ἡ ἀγάπη σας ὅλο καὶ περισσότερο καὶ νὰ συνοδεύεται ἀπὸ ἀληθινὴ γνώση καὶ σωστὴ κρίση, γιὰ νὰ διακρίνετε τί εἶναι καλὸ γιὰ σᾶς. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ εἶσθε καθαροὶ καὶ χωρὶς κατηγορία τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ μᾶς κρίνει ὁ Χριστός, πλούσιοι σὲ καλὰ ἔργα ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν πίστη στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ γιὰ νὰ δοξάζεται καὶ νὰ ὑμνῆται ὁ Θεός»3. 

Προηγουμένως προσεκυνήσαμε ὅλοι, ἐκεῖ κάτω, στὸ βῆμα τοῦ ἁγίου Παύλου, καὶ αἰσθανθήκαμε καὶ ἐβιώσαμε τὴν μεγάλη εὐγνωμοσύνη καὶ συγκίνηση γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο τὸ ὁποῖο μᾶς ἔχει προσφέρει, ἐβαδίσαμε στὰ ἴχνη τῶν ποδῶν του καὶ ἠκούσαμε νοερῶς τοὺς παραπάνω λόγους του. Ἐκεῖνος, ὁ πρῶτος μετὰ τὸν Ἕνα, μᾶς ἀνέμενε καὶ μᾶς ὑποδέχθηκε μὲ τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴν ἀνδρεία τῆς ψυχῆς του, μὲ τὸ ὕψος τοῦ ἀποστολικοῦ του ἀξιώματος καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἁγιότητος καὶ τοῦ σεπτοῦ μαρτυρίου του, τὸ ὁποῖο ὑπέστη χάριν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων σὲ ἐκεῖνες τίς πολὺ δύσκολες ἐποχὲς γιὰ ὁλόκληρο τὸν κόσμο ποὺ «ἦταν παγωμένη ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν»4 καὶ ὅπου  ἐνῷ «ἡ ἁμαρτία ἐφάνη μὲ τὸ ἀληθινὸ τρομακτικό της μέγεθος, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τὴν ὑπερεκάλυψε ὑπερβαλλόντως»5, ὅπως γράφει ὁ ἴδιος στὴν πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολή του. Καὶ τώρα ὅλοι μας, εὑρισκόμεθα μέσα στὸν πάνσεπτο τοῦτο καθεδρικὸ Ναὸ μας, τὸν ἀφιερωμένο πρὸς τιμή του, γιὰ νὰ ἀναπέμψωμε προσευχὲς καὶ δεήσεις γιὰ ὅλους μας καὶ γιὰ τὴν τοπική μας ἡγιασμένη Ἐκκλησία. 

Θυμηθήκαμε τώρα ὅλοι μας, τὰ βήματα, τὴν ζωή, τὴν προσφορὰ καὶ τὸ πνευματικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ ἔργο τοῦ ἀειμνήστου προκατόχου μου, μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θασου κυροῦ Προκοπίου, ὁ ὁποῖος ἐπὶ 43 ἔτη ἠργάσθη ἀόκνως, ἐπωφελῶς καὶ ἀνιδιοτελῶς γιὰ ὅλους σᾶς, τοὺς ἄρχοντες, τὸν ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Τὸν εὐγνωμονῶ, τὸν εὐχαριστῶ, καὶ τὸν μνημονεύω στὶς προσευχές μου καὶ στὶς δεήσεις μου πρὸς τὸν Κύριο μας Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἀναπαύῃ στὸν οὐράνιο κόσμο τῆς βασιλείας του, καὶ νὰ ἔχωμε τὴν εὐχή του. 

Ἐφθάσαμε ἐκ τῆς ἁγιοτόκου Θεσσαλονίκης σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐνδοξότερες πόλεις τῆς Ἑλληνικωτάτης Μακεδονίας μας, τὴν σημερινὴ περιοχὴ τῆς Καβάλας, μὲ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες Μακεδόνες Βασιλεῖς, τοὺς Φιλίππους, τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο, τὸν Ἀριστοτέλη τῶν Σταγείρων τῆς Χαλκιδικῆς, τῶν λιμένων τοῦ ποταμοῦ Στρυμόνος, καὶ ὡδηγηθήκαμε σὰν μιὰ συνέχεια ἀπὸ τὶς Αἰγές, τὴν Πέλλα, τὴν Ἀμφίπολη καὶ τὴν Θεσσαλονίκη, μέσῳ τῆς Ἐγνατίας ὁδοῦ, τῆς ὁποίας τὰ ἀρχαῖα κατάλοιπα ἐμφαίνονται στὶς παρυφὲς τοῦ λόφου τῆς ἀναβάσεώς μας. Ἐψηλαφήσαμε τὰ ἀρχαῖα μνημεῖα τοῦ πολιτισμοῦ μας, τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης καὶ τῆς φιλοσοφίας καὶ ἀγγίξαμε μὲ τὴν ψυχή μας τὴν ἔνδοξη ἱστορία μας. 

Καὶ ἡ ἱστορικὴ μνήμη καὶ ἡ ἀναφορά μας συγκλονίζεται καὶ συνεχίζει μὲ τὶς ἀλησμόνητες πατρίδες μας τοῦ Βυζαντίου μας, τῆς ἐνδόξου Μικρᾶς Ἀσίας, τῶν ἀειμνήστων προγόνων μας, τῆς πονεμένης ῥωμηοσύνης, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, τῆς πόλεως τοῦ ἁγίου καὶ μεγάλου Κωνσταντίνου, τοῦ πρώτου Χριστιανοῦ αὐτοκράτορος. Ἐκεῖ στὸν Ἑλλήσποντο, στὴν Προποντίδα, στὸν Βόσπορο, στὸν Πόντο, καὶ σὲ ὅλη τὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ τὰ ἔνδοξα παράλιά της, ἐκεῖ, κλίνομε γόνυ εὐσεβείας καὶ βαθυτάτης τιμῆς πρὸς τὸν Σεπτὸ Προκαθήμενο τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, τὸν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, πρὸς τὸν ὁποῖο καὶ υἱϊκῶς καὶ εὐγνωμόνως ὑποβάλλομε τὴν εἰλικρινῆ ἀφοσίωση καὶ ὁλόθερμη εὐχὴ νὰ τοῦ χαρίζῃ ὁ Τρισάγιος Θεός μας ὑγιεία, μακροημέρευση καὶ κάθε εὐλογία στὸ πολυεύθυνο καὶ πρωθιεραρχικό του ἔργο, γιὰ τὴν ἑνότητα καὶ τὴν κατὰ Χριστὸ οἰκοδομὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ ὅλων τῶν κατὰ τόπον ἁγίων τοῦ Θεοῦ  Ἐκκλησιῶν μας. 

Τὴν στιγμὴ αὐτὴ ἑνώνομε τὴν σκέψη μας καὶ βιώνομε τὴν ἱστορικὴ μνήμη μὲ τὴν ἔνδοξη πόλη τῶν Ἀθηνῶν, τὴν πρωτεύουσαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους μας, μὲ τοὺς φιλοσόφους μας, τὸν Σωκράτη καὶ τὸν Πλάτωνα, μὲ τὸν Παρθενῶνα, καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ἔνδοξα μνημεῖα μας  καὶ τὸν θαυμάσιο ἑλληνοχριστιανικὸ πολιτισμό μας, σὲ ὅλα τὰ μέρη τῆς Πατρίδος μας. 

Μακαριώτατε, Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Κύριε μοι Κύριε Ἱερώνυμε, ὑποβάλλω τὰ βαθύτατά μου σέβη, τὶς υἱικές μου εὐχαριστίες καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μου, γιὰ τὴν εὐλογημένη παρουσία Σας, στὴ σημερινή μου ἐνθρόνιση, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἐμπιστοσύνη Σας πρὸς τὴν ταπεινότητά μου, μαζὺ μὲ ὅλους τοὺς ἁγιωτάτους Ἀρχιερεῖς τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας μας, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων μὲ τιμοῦν σήμερα μὲ τὴν παρουσία τους, καὶ τοὺς ὁποίους ἀδελφικῶς εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ἀνάδειξή μου σὲ Ἐπίσκοπο καὶ Μητροπολίτη τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς ἐνδόξου μαρτυρικῆς πατρίδος μας, τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Ἐκκλησία μας, ἐντὸς τῆς ὁποίας γεννηθήκαμε, γευθήκαμε καὶ βιώνομε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη καὶ Ἀλήθεια, εἶναι Ἐκκλησία, μαρτύρων, ἡρώων καὶ ἁγίων, χάριν τῶν ὁποίων εἴμεθα ὅλοι σήμερα ἐλεύθεροι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. 

Ὡς ὁ τελευταῖος Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ περιλαμβάνει τὰ ὅρια τῆς Ἑλληνίδος γῆς μὲ ἀδελφικὴ ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἀπευθύνω πρὸς ὅλους τοὺς ἁγίους ἀδελφοὺς καὶ συνεπισκόπους μου ἐγκάρδιο χαιρετισμὸ ἀπὸ τὴν ἀποστολικὴ ἐκκλησία τῶν Φιλίππων, τῆς Χριστουπόλεως, τῆς Νεαπόλεως, τῆς Καβάλας καὶ τῆς Θάσου, καὶ ἐκφράζω τὴν βεβαιότητα, ὅτι θὰ εἶμαι πάντοτε συνεργὸς καὶ συνοδοιπόρος στὸ πολυποίκιλο ἔργο τῆς διακονίας τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τοῦ εὐλογημένου λαοῦ μας, μέσα στοὺς χαλεποὺς καιροὺς καὶ στὶς δύσκολες συγκυρίες τοῦ κόσμου μας ποὺ διερχόμεθα. 

Ἰδιαιτέρως εὐχαριστῶ τὸν πολιὸ καὶ σεβαστὸ Γέροντα Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, γιὰ τοὺς καλούς του λόγους, καὶ γιὰ τὰ ὅσα μοῦ προσέφερε μὲ τὴν ἀγαπῶσα καρδία του, καὶ ὁ ὁποῖος αὐτὴ τὴν ἱερὰ στιγμὴ ἐκπροσωπεῖ τὴν Σεπτὴν Κορυφὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, τὴν Αὑτοῦ Θειοτάτη Παναγιότητα τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ῥώμης & Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην μας κ.κ. Βαρθολομαῖον καὶ μετέφερεν πρὸ ὀλίγου τὰς Πατριαρχικὰς αὑτοῦ Εὐχὰς καὶ Εὐλογίας πρὸς τὴν ἐλαχιστότητά μου. 

Εὐχαριστῶ ἐξ ὁλοκλήρου, ἐπίσης, τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ξάνθης & Περιθεωρίου κ. Παντελεήμονα, τὸν ἄχρι τοῦδε Τοποτηρητὴ τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος ἐπὶ τρίμηνο καὶ πλέον μὲ πατρικὴ ἀγάπη καὶ οὐσιαστικὴ συμβολὴ κατηύθυνε τὴν διοίκηση καὶ τὴν πνευματικὴ εὐθύνη τοῦ ἱεροῦ Κλήρου καὶ τοῦ Λαοῦ μας, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἀρίστη συνεργασία μας μὲ τοὺς ὑπευθύνους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς προητοίμασε τὴν ὄντως λαμπρὴ αὐτὴ τελετὴ τῆς ἐνθρονίσεώς μου. 

Ἡ φωνὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι «ὅποιος θέλει νὰ γίνῃ μεγάλος ἀνάμεσά σας, πρέπει νὰ γίνῃ ὑπηρέτης σας, καὶ ὅποιος ἀπὸ σᾶς θέλει νὰ εἶναι πρῶτος πρέπει νὰ γίνῃ δοῦλος σας. Ὅπως καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου δὲν ἦλθε γιὰ νὰ τὸν ὑπηρετήσουν, ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπηρετήσῃ καὶ νὰ προσφέρῃ τὴν ζωή του λύτρο γιὰ ὅλους»6, ἀντηχεῖ δυνατὰ μέσα μου καὶ θὰ ἀποτελῇ τὸν ἱερὸ Κανόνα γιὰ τὴν ὑπόλοιπη ζωή μου. Ἦλθα γιὰ νὰ εἶμαι μαζύ μὲ τὸν ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαὸ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τοὺς ἄρχοντες καὶ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τοῦ τόπου μας, τοὺς ἐργαζομένους καὶ τοὺς ἀνέργους, τοὺς θλιμμένους καὶ τοὺς χαρούμενους, τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τοὺς καταβεβλημένους, τοὺς γέροντες καὶ τοὺς μοναχικούς, τοὺς νέους καὶ τὶς νέες μας, τὰ ἀγαπημένα μας παιδιὰ τῆς εὐλογημένης Πατρίδος μας, ποὺ ἀγωνίζονται μὲ πολὺ κόπο καὶ μεγάλη προσπάθεια γιὰ τὴν ἀνατροφή τους, μαζὺ μὲ τοὺς γονεῖς τους, γιὰ τὴν μόρφωσή τους καὶ γιὰ τὴν ἐπαγγελματική τους ἀποκατάσταση. Ἀγαπημένα μου παιδιά, θὰ εἶμαι πάντοτε μαζύ σας, γιὰ νὰ ἔρχεσθε, ὅπως θέλετε καὶ ὅταν θέλετε σὲ ὁποιαδήποτε δύσκολη ὥρα καὶ στιγμὴ τῆς ζωῆς σας, γιὰ νὰ μιλήσωμε, νὰ συζητήσωμε γιὰ τὰ προβλήματά σας, νὰ προσευχηθοῦμε καὶ νὰ χαροῦμε μαζύ γιὰ τὴν πρόοδό σας καὶ γιὰ τὴν πνευματική σας γαλήνη. Ἀνάμεσά σας εἶναι οἱ μελλοντικοὶ ἱεράρχες καὶ κληρικοί μας, οἱ αὐριανοὶ πρωθυπουργοί, οἱ δυνατοὶ ἀρχηγοὶ καὶ ἀξιωματοῦχοι τοῦ κοινοβουλίου μας, οἱ συνετοὶ οἰκογενειάρχες, οἱ ἔντιμοι δικαστικοί, οἱ μορφωμένοι ἐπιστήμονες καὶ ἐκπαιδευτικοί, οἱ γνήσιοι βιοπαλαιστές. Νὰ μὴν ἀπογοητεύεσθε στὶς δυσκολίες σας καὶ νὰ μὴ δειλιάζετε μπροστὰ στοὺς κινδύνους. Ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ μας θὰ σᾶς δώσῃ θάῤῥος καὶ ἐλπίδα στὸ δύσκολο δρόμο τῆς ζωῆς σας. Ὅλοι ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι, οἱ γονεῖς σας, σᾶς ἀγαπᾶμε, εἴμεθα μαζύ σας, καὶ θέλομε νὰ εἶσθε τὸ εὐλογημένο μέλλον τοῦ βασανισμένου κόσμου μας ἀπὸ τὶς ἐξαρτήσεις, τὴν μοναξιά, τὴν ἄμοιρη δόξα καὶ τὴν κακοτράχηλη ἀπαξίωση κάθε ἠθικῆς καὶ ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας. 

Ὡς Ἐπίσκοπος καὶ Ποιμενάρχης τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἀπευθύνω πατρικὸ καὶ ἀληθινὸ χαιρετισμὸ καὶ ἐκφράζω τὴν χαρά μου καὶ τὴν εἰλικρινῆ μου ἀγάπη ποὺ εἶμαι μαζύ μὲ ὅλους τοὺς κληρικούς μας, τοὺς ἱερομονάχους καὶ τοὺς ἐγγάμους ἱερεῖς μας, τοὺς διακόνους μας, τοὺς μοναχοὺς καὶ τὶς μοναχές μας, τὶς ἐνορίες μας, τοὺς συνεργάτες μας καὶ ἀδελφούς μας, τοὺς ἱεροψάλτες μας, τοὺς νεωκόρους μας, τὶς κυρίες τοῦ φιλανθρωπικοῦ μας ἔργου καὶ τῶν συσσιτίων μας. Μὲ τὰ μοναστήρια μας καὶ τὶς ἐκκλησιές μας, τὶς ἑορτὲς καὶ τὶς πανηγύρεις μας, τοὺς ἁγίους μας καὶ τὰ ἅγια λείψανά τους, καὶ ὅλα τὰ προσκυνήματα καὶ τὰ σεμνώματα τῆς πίστεώς μας, θὰ ἀγωνισθοῦμε νὰ γίνωμε καλύτεροι, πνευματικώτεροι, ἀγαπημένοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ ἠγαπημένοι συνεργάτες στὸν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου μας. Ἡ Θεία Λειτουργία μας, ἡ ὡραιότερη συνάντησή μας μπροστὰ στὴν ἁγία Τράπεζα τῆς Ἐκκλησίας μας θὰ μᾶς ἑνώνῃ μέσα στὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας καὶ θὰ μᾶς χαρίζῃ δύναμη καὶ χάρη στὸν πνευματικό μας ἀγῶνα, στὴν ἀνηφορικὴ πορεία μας, στὴν ταπείνωση καὶ τὴν μετάνοια, στὴν συγγνώμη καὶ τὴν ἀλληλοβοήθεια γιὰ τὴν σωτηρία μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ποὺ μᾶς ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστός μας. 

Πρὸς τὰ εὐλογημένα ἐκκλησιαστικὰ Ἱδρύματά μας, καὶ ὅλες τὶς κατὰ πάντα ἀξιέπαινες προσπάθειες τῆς Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς μας, ποὺ τόσα κατεργάζονται ἀνιδιοτελῶς καὶ φιλανθρώπως στὴν τοπική μας κοινωνία προσφέρω τὸν ἑαυτό μου χάριν τῆς ἀγάπης τῶν ἀνθρώπων. Καὶ γιὰ ὅλους ὅσοι τὰ ὑπηρετοῦν προσεύχομαι καὶ μνημονεύω τοὺς κόπους καὶ τὶς θυσίες τους, τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς ἀγωνίες τους. 

Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα ὅλους τοὺς Ἄρχοντες, τὴν πολιτικὴ καὶ στρατιωτικὴ ἡγεσία τοῦ τόπου μας, τὴν κυρία Δήμαρχο τῆς Καβάλας, τοὺς κυρίους Δημάρχους τῆς πνευματικῆς μας δικαιοδοσίας καὶ ἐν συνόλῳ τὰ Δημοτικὰ Συμβούλια, ὅλους τοὺς φορεῖς, καὶ ὅλους τοὺς Πολῖτες καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαό μας, ὅλα τὰ ΜΜΕ, τοὺς στρατιῶτες μας καὶ τὶς φιλαρμονικές μας, γιὰ τὴν σημερινή τιμητικὴ καὶ ἐμφανῆ παρουσία τους γιὰ τὴν ταπεινότητά μου, καὶ ἰδιαιτέρως  γιὰ τὴν ἀρίστη συνεργασία τους μὲ τὴν τοπική μας Ἐκκλησία καὶ τοὺς ὑπευθύνους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς συνεργάτες μας στὴν συντονισμένη καὶ τόσο καλὰ ὀργανωμένη προετοιμασία τῆς ἐνθρονίσεώς μου. Θὰ εἶμαι πάντοτε ὁ πρῶτος συνεργάτης καὶ συνομιλητής τους γιὰ ὅλα τὰ καλὰ καὶ γιὰ τὴν εὕρεση οἱασδήποτε προτάσεως καὶ προσπαθείας γιὰ τὴν ἐπίλυση στὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ τῶν προβλημάτων τοῦ λαοῦ μας καὶ τῆς κοινωνίας μας. 

Ἀδελφοί μου καὶ φίλοι μου ἐν Χριστῷ, ὁ ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προσκαλεῖ συνεχῶς στὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως καὶ τῆς σωτηρίας μὲ αὐτὰ ποὺ καταγράφει στὴν πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολή του : «Ἔφθασε ἡ ὥρα νὰ ξυπνήσωμε ἀπὸ τὸν ὕπνο… ἂς πετάξωμε ἀπὸ ἐπάνω μας τὰ ἔργα τοῦ σκότους, κι’ ἂς φορέσωμε τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Ἡ διαγωγή μας ἂς εἶναι κόσμια, τέτοια ποὺ ταιριάζει στὸ φῶς»7. 

Τερματίζοντας τὸν παρόντα ἐπιβατήριο λόγο μου, σᾶς καλῶ ὅλους σὲ συνεχῆ προσευχὴ καὶ ἱκεσία γιὰ τὴν δοκιμαζομένη ποικιλοτρόπως ἀγαπημένη μας Πατρίδα, τὴν Ἑλλάδα μας, ἰδιαιτέρως μάλιστα γιὰ τὴν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τῶν ἐσχάτως τελειωθέντων ἀδελφῶν μας κατὰ τὴν δοκιμασία τῶν φοβερῶν πλημμυρῶν, ὅπως ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν ἐπούλωση τῶν πληγῶν τῶν δοκιμαζομένων τραυματιῶν καὶ τῶν πολλῶν οἰκογενειῶν, ὅπως ἐπίσης καὶ τῶν περιοχῶν ποὺ ἐπλήγησαν ἀνὰ τὴν ἐπικράτεια. 

Ἀδελφοί μου, καὶ Τέκνα μου, ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, 

«Ἀσπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν. ἀμήν». 

τοῦ Θεοφιλεστάτου ἐψηφισμένου Μητροπολίτου Φιλίππων , Νεαπόλεως & Θάσου  κ . Στεφάνου