ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ - "Ο ύμνος του καλού στρατιώτη"
«Ο ύμνος του καλού στρατιώτη»
Υπάρχουν στην ζωή πολλοί αγώνες για να αγωνιστούμε, πολλές μάχες για να συστρατευτούμε. Άλλες απ’ αυτές θα τις χάσουμε και άλλες θα τις κερδίσουμε και τότε θα απολαύσουμε μαζί με την νίκη και την ευωχία του επινίκιου μας ύμνου, σαν καλοί στρατιώτες. Διότι κάθε πόλεμος, κάθε μάχη, κάθε αγώνας, έχει τους νικητές και τους ηττημένους του. Και κάθε νίκη την συνοδεύει, ο χαρούμενος, παιάνας της νίκης.
Σε μια μάχη, και σε μια νίκη πνευματική μας προτρέπει ο απόστολος Παύλος να γίνουμε καλοί στρατιώτες, απευθυνόμενος στον μαθητή του Τιμόθεο, γράφοντας: «συ ουν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού».
Όμως, ανάμεσα στις πολλές μάχες, στους αδιάκοπους αγώνες και στους αιματηρούς πολέμους που δίδουμε καθημερινά, υπάρχει ένας πόλεμος, μια μάχη που δόθηκε για μας, χωρίς εμάς. Μια μάχη που προετοιμάσθηκε από τον άγιο Θεό και που δόθηκε από τον Υιό Του, τον Αγαπητό και που τα επινίκια αυτής της μάχης καθημερινά εμείς απολαμβάνουμε. Αυτής της μάχης τον επινίκιο ύμνο ψάλλομε στις εκκλησίες την στιγμή της αγίας Αναφοράς.
Συγκρίνοντας αυτόν τον ύμνο με τους επινίκιους ύμνους των εβραίων στην Παλαιά Διαθήκη γράφει χαρακτηριστικά ο Ιερός Χρυσόστομος, αποκαλύπτοντας μας και τον εχθρό και την αιτία της μάχης, αλλά και τα τρόπαια της νίκης: «δεν καταποντίσθηκαν, μας λέγει, σ΄ αυτήν την μάχη, οι Αιγύπτιοι αλλά οι δαίμονες. Δεν νικήθηκε ο Φαραώ, αλλά ο διάβολος. Δεν κυριεύθηκαν όπλα αισθητά, αλλά καταργήθηκε η κακία. Όχι στην Ερυθρά θάλασσα, αλλά στο λουτρό της δεύτερης γέννησης στο βάπτισμα. Δεν εξερχόμαστε για τη γη της επαγγελίας, αλλά μετακομίζομε για τον ουρανό. Δεν τρώμε μάννα, αλλά τρεφόμαστε με το δεσποτικό σώμα. Δεν πίνουμε νερό από την πέτρα, αλλά αίμα από την πλευρά του Χριστού».
Αυτής της μάχης τον επινίκιο ύμνο ψάλλουμε. Και δεν είμαστε μόνοι, συν-ψάλλουν μαζί μας και οι άγγελοι, διότι πρωτίστως αγγελικός ύμνος είναι ο επινίκιος ύμνος. Αυτόν τον ύμνο άκουσε να ψάλλουν οι άγγελοι όταν κλήθηκε στην προφητική του διακονία ο Προφήτης Ησαΐας. Τούτον τον ύμνο ακατάπαυστα θα ψάλλουν και οι «καλοί στρατιώτες», οι άγιοι του θεού, ενώπιον του επουράνιου θυσιαστηρίου κατά την δευτέρα παρουσία του Χριστού. Τότε, μας λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, θα φανεί πρώτα το σύμβολο της νίκης του Χριστού στον ουρανό, ο Τίμιος και ζωοποιός Σταυρός του Κυρίου, και κατόπιν οι άγγελοι και οι άγιοι θα ψάλλουν με μια φωνή, ακατάπαυστα τον επινίκιο ύμνο, και τότε μόνο θα φανεί με δόξα ο Κύριος της Δόξης, ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων, ο Νικητής του θανάτου, ο μέγας Κριτής της οικουμένης.
Υπάρχει μία πολύ παραστατική ερμηνεία του Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως για τα ρήματα που χρησιμοποιεί ο Ιερός Χρυσόστομος για τον επινίκιο Ύμνο: «άδοντα, βοώντα, κεκραγότα και λέγοντα». Στην αποκάλυψη, λέει, γίνεται αναφορά στον ακατάπαυστο αίνο των αγγελικών δυνάμεων εμπρός στον θρόνο του Θεού, με τον επινίκιο ύμνο. Οι άγγελοι, λέγει ο Ιερός συγγραφέας, εμφανίζονται με την μορφή ζώων. Ο πρώτος έχει την μορφή του βασιλιά των αγρίων ζώων, του λιονταριού, ο δεύτερος έχει την μορφή του βασιλιά των κατοικίδιων, του μόσχου, ο τρίτος, έχει την μορφή του βασιλιά των πτηνών, του αετού, και ο τέταρτος έχει την μορφή του βασιλιά της κτίσεως, του ανθρώπου. Τούτα τα ζώα αδιάλειπτα ψάλλουν τον επινίκιο ύμνο στον Νικητή του κόσμου, ο αετός «άδοντα», ο μόσχος «βοώντα», ο λέων «κεκραγότα» και ο άνθρωπος «λέγοντα». Σ’ αυτή την μάχη και αυτή την νίκη, για αυτόν τον ύμνο είμαστε προσκεκλημένοι όλοι μας να πολεμήσουμε ως καλοί στρατιώτες Χριστού..-
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.
Αρχιμ. Παύλος Κίτσος.