ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ - "Η αρετή της υπομονής"

Η αρετή της υπομονής

Μια από τις μεγαλύτερες αρετές που πρέπει να αγωνίζεται να αποκτήσει ο άνθρωπος είναι η αρετή της ευλογημένης υπομονής. Στο αποστολικό ανάγνωσμα της Τέταρτης Κυριακής των Νηστειών, ο Απόστολος Παύλος απευθυνόμενος στους εξ εβραίων χριστιανούς, τούς προτρέπει να μην είναι αμελείς και οκνηροί, αλλά να γίνουν μιμητές εκείνων που με πίστη και υπομονή γίνονται κληρονόμοι των υποσχέσεων, των αγαθών δηλαδή που τούς έχει υποσχεθεί ο Θεός. Και για να τεκμηριώσει την άποψη του αναφέρει το παράδειγμα του γενάρχη και μεγάλου Πατριάρχη Αβραάμ.

Είναι γνωστή η ιστορία του Αβραάμ μέσα από τα βιβλία της Παλαιάς διαθήκης και πολλά τα μηνύματα που μπορούμε να προσκομίσουμε και να διδαχθούμε απ αυτόν. Όμως αυτό που εντυπωσιάζει στην περίπτωση της καθ όλα ενάρετης ζωής του Αβραάμ είναι η αρετή η μεγάλη της υπομονής που τον χαρακτήριζε και η οποία τον κρατούσε δεμένο με την πίστη στον λόγο του Θεού του, ώστε να μένει προσκολλημένος σ αυτόν, να μην παραπλανάτε από άλλους και να αξιωθεί στο τέλος της δοκιμασίας του να επιτύχει το προσδοκώμενο, το αναμενόμενο, την πλήρωση της υποσχέσεως του θεού.

Καρτερικά σε όλη του την ζωή περίμενε ο Αβραάμ την εκπλήρωση της υποσχέσεως του θεού για την απόκτηση τέκνου, ακόμη και στα βαθειά γεράματά του, ακόμη και τότε που οι βιολογικές του δυνάμεις τον είχαν πλέον εγκαταλείψει, ακόμη και τότε που η φύσης όριζε ότι ήταν απολύτως αδύνατη η τεκνοποιία.

Ο Θεός είχε υποσχεθεί στον Αβραάμ ότι θα τον πληθύνει με πλήθος πολύ απογόνων, κι όμως τα χρόνια περνούσαν και η υπόσχεση δεν πραγματοποιούνταν. Η Σάρα είχε φθάσει σε βαθειά γεράματα και ο περιπόθητος υιός, ο συνεχιστής του γένους ακόμη δεν ερχόταν. Όμως εκείνος δεν σκέφθηκε ποτέ ότι ο θεός τον ξέχασε, ότι ο θεός μπορεί να ψευδορκήσει να μην εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Ανέμενε καρτερικά, περίμενε με υπομονή, ώστε «ούτω μακροθυμήσας επέτυχε της επαγγελίας». Η υπομονή του δώρισε την επιτυχία.

Αν θέλουμε στην ζωή μας να επιτύχουμε κάτι το αξιόλογο, τούτο θα προέρχεται από την υπομονή. Αυτή Η υπομονή ενεργοποιεί την καρτερία, την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, δυναμώνοντας την αποφασιστικότητα του ανθρώπου για να επιτύχει δια της υπομονής των ιδανικών του των υψηλών στόχων του, για να μείνει προσκολλημένος στο Θεό.

Αλλά και η καθημερινή ζωή μάς πείθει ότι η υπομονή συντελεί στο να επιτύχουμε ότι καλό. Τα γράμματα, οι γνώσεις, οι τέχνες, τα μεγάλα κατορθώματα, οι σωστές οικογένειες εξασφαλίζονται με την υπομονή. Και πάλι αυτή είναι που μας βοηθάει να σηκώσουμε τον σταυρό μας και να τον βάλλουμε ψιλά στον προσωπικό μας Γολγοθά για να ατενίσουμε απ εκεί και την Ανάσταση μας.

Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας, «υπομονή σημαίνει κόπος και αγώνας της ψυχής που δεν θραύεται και δεν σαλεύεται διόλου από εύλογα η άλογα χτυπήματα και πλήγματα. Υπομονετικός σημαίνει αγωνιστής που δεν πίπτει και που με τις πτώσεις του ακόμη δημιουργεί την νίκη. Ο εργάτης της αρετής δεν έχει τόσο ανάγκη από τροφή όσο από την υπομονή. Διότι, εάν του λείπει η πρώτη θα λάβει στέφανο. Αν όμως του λείπει η δευτέρα, τον περιμένει ο όλεθρος».

 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.

ΙΕΡΟΜ.ΔΑΝΙΗΛ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ