ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ- Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων διαβάζουμε για ένα πρόβλημα που είχε παρατηρηθεί στην νεοσύστατη Εκκλησία σχετικά με την καθημερινή διακονία των χηρών και των ορφανών. Από την διαπραγμάτευση του θέματος με έκπληξη διαπιστώνουμε την ειλικρίνεια με την οποία περιγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς το πρόβλημα, αλλά και την άμεση λύση που δόθηκε από την Εκκλησία.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς, δεν αποκρύπτει την αλήθεια για λόγους, θα λέγαμε σήμερα, προπαγανδιστικούς. Δεν παρουσιάζει μία εξωραϊσμένη εικόνα της Εκκλησίας όπου όλα δήθεν λειτουργούν άψογα, ως να ήταν μία «κοινωνία αγγελικά πλασμένη», αλλά περιγράφοντας το πρόβλημα θέλει να δείξει την ανθρώπινη πλευρά της Εκκλησίας, η οποία είναι πάντοτε παρούσα, αλλά και να υπογραμμίσει τον τρόπο με τον οποίο ευρίσκονται οι λύσεις μέσα στην Εκκλησία, με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και το φρόνημα της αγάπης και ταπεινώσεως.
Η πρώτη χριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων αποτελούνταν από δύο ομάδες, τους «Εβραίους» και τους «Ελληνιστές». Ο σταδιακά αυξανόμενος αριθμός των μαθητών, που έφτασαν τους πέντε χιλιάδες, προκάλεσε και ταυτόχρονη αύξηση των πρακτικών προβλημάτων, όπως ήταν συνέπεια. Δημιουργήθηκε, λοιπόν, η εντύπωση στους «Ελληνιστές» ότι στο φιλανθρωπικό σύστημα, που είχε πρωτοποριακά οργανώσει η Εκκλησία υπήρχε μία εύνοια προς του «Εβραίους». Οι Απόστολοι δεν άφησαν το θέμα να χρονίσει και αμέσως πρότειναν μία λύση που ικανοποίησε όλους· να εκλέξουν, δηλ. από ανάμεσά τους επτά κατάλληλους και ικανούς άνδρες για να αναλάβουν το έργο της διανομής της βοήθειας στους πιστούς, ώστε απερίσπαστοι οι Απόστολοι να επιδοθούν στο κύριο έργο τους, το κήρυγμα. Πράγματι, άρεσε ο λόγος των Αποστόλων και αμέσως εξέλεξαν, «Στέφανον, άνδρα πλήρη πίστεως και Πνεύματος Αγίου, και Φίλιππον και Πρόχορον και Νικάνορα και Τίμωνα και Παρμενάν και Νικόλαον προσήλυτον Αντιοχέα».
Η Εκκλησία θέλει να δείξει με την σημερινή περικοπή την μέριμνα που εκφράζει για την συνολική σωτηρία του ανθρώπου, όπως αυτό φαίνεται από την φιλανθρωπία που εφαρμόζει από τα πρώτα βήματά της, παράλληλα με το κήρυγμα. Δεν υπάρχουν αδιάφορα θέματα για την Εκκλησία· όλα ιεραρχούνται σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, πρώτα τα πνευματικά κι ύστερα τα λοιπά. Ακόμη, η ανάδειξη με άμεση εκλογή των αντιπροσώπων για την φιλανθρωπική διακονία αυτή αποτελεί απόδειξη του δημοκρατικού πνεύματος που χαρακτηρίζει τους θεσμούς της Εκκλησίας.
Τέλος, το σπουδαιότερο μήνυμα της σημερινής περικοπής είναι το νέο και πρωτόγνωρο ήθος που αποκαλύπτεται στην κοινωνία με την δράση της Εκκλησίας. Ο Αναστημένος Χριστός εμπνέει όλες τις πτυχές της ζωής των Χριστιανών. Αν και για πρώτη φορά βρίσκονται σε μία σύναξη τόσο διαφορετικής προελεύσεως άνθρωποι, ομονοούν και αντιμετωπίζουν τα όποια προβλήματά τους με πνεύμα αγάπης και αδελφικότητας. Προβλήματα πάντα θα υπάρχουν μέσα στην Εκκλησία, αφού είμαστε άνθρωποι, αλλά σαν Χριστιανοί έχουμε σταθερή πυξίδα το λυτρωτικό έργο του Χριστού ώστε να βρίσκουμε λύσεις και να ξεπερνούμε τις δυσκολίες με σοφία και σύνεση. Ας μη ξεχνούμε, ότι τα έργα του Θεού επιτελούνται με τον τρόπο του Θεού.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.
Πρεσβ. Φίλιππος Απότας