Η οδός της αγιότητας.

Η Πεντηκοστή είναι η εορτή της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι η εορτή των καρπών του Αγίου Πνεύματος. Ο αγιασμός των ανθρώπων αποτελεί δωρεά του Αγίου Πνεύματος και συντελείται μέσα στην Εκκλησία, στην οποία από την ημέρα της Πεντηκοστής ενοικεί και ενεργεί το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Τίποτε άλλο περισσότερο δεν αποδεικνύει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία όσο η ζωή των αγίων, η άσκηση, η μαρτυρία και η άθληση των πιστών τέκνων του Θεού, «ένθεν (από το Άγιο Πνεύμα δηλαδή) χάρις Αποστόλοις και τοις άθλοις καταστέφονται Μάρτυρες και Προφήται ορώσι». Μελετώντας τους βίους των αγίων της Εκκλησίας μας, παλαιοτέρων και νεοτέρων, ανδρών και γυναικών, οδηγούμαστε σε τρία σωτήρια συμπεράσματα:

Πρώτα απ όλα, οι Άγιοι δεν υπήρξαν μόνο σε κάποια άλλη εποχή. Η Εκκλησία δεν είναι στείρα, γεννά και σήμερα αγίους. Η παράταξη των αγίων δεν έκλεισε, δε σφραγίστηκε ακόμα. Η αγιότητα δε σταμάτησε ποτέ. Όχι! Και στον αιώνα μας ακόμα, η αγιότητα ανθίζει έχουμε τους νέους αγίους Νεκτάριο, Αμφιλόχιο της Πάτμου, Παΐσιο, Πορφύριο, Ιάκωβο Τσαλίκη, Σοφία της Κλεισούρας, Λουκά τον ιατρό, Νικηφόρο το λεπρό, κ.α.. Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος που τα «ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί» καθιστά τον αδύναμο και φιλαμαρτήμονα άνθρωπο, άγιο, κατά μίμηση του μόνου Άγιου Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Πεντηκοστή : Η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας

"Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν". Πεντηκοστήν εορτάζουμε! Ημέρα παγκόσμιας χαράς και ευφροσύνης. Εορτάζουμε την έλευση και ενοίκιση του Παρακλήτου, του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδας, του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο. Στην προ Χριστού εποχή γνωρίσαμε τον Πατέρα, στην κατά Χριστόν εποχή αποκαλύφθηκε ο ενανθρωπίσας Υιός και τώρα στην μετά Χριστόν εποχή κατέρχεται και φανερώνεται  στον κόσμο το Άγιο Πνεύμα. Η Παναγία Τριάς, ο Ένας Άναρχος Θεός, δημιουργεί, ανακαινίζει, συντηρεί και ζωοποιεί την σύμπασα κτίση και τον άνθρωπο, «μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις, της αγίας Τριάδος»(τροπάριο Πεντηκοστής).

«ΛΥΚΟΙ ΒΑΡΕΙΣ»

Ανάμεσα στα άλλα χαρίσματα που είχε δώσει ο Θεός στον Απόστολο Παύλο, ήταν και το προφητικό χάρισμα. Προφήτευσε λοιπόν ότι ύστερα από το θάνατό του, θα εμφανιστούν στον κόσμο «λύκοι βαρείς», λύκοι άγριοι που θα κάνουν μεγάλη καταστροφή στο πνευματικό ποίμνιο , «εγὼ γαρ οίδα τούτο, ότι εισελεύσονται μετὰ την άφιξίν μου λύκοι βαρεις εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου».

Το κάλεσμα του Θεού.

Οι απόστολοι Παύλος και Σίλας καθώς περιόδευαν στη περιοχή των Φιλίππων συνάντησαν στο δρόμο μια υπηρέτρια που είχε μέσα της πονηρό μαντικό πνεύμα και κάνοντας τη μάντισσα, άφηνε πολλά κέρδη στα αφεντικά της. Ο Παύλος σπλαγχνιζόμενος την ταλαίπωρη γυναίκα, προστάζει το δαιμόνιο να φύγει από εκείνη και η γυναίκα ελευθερώνεται !